– Vlgs de Bijbel heeft Mozes de tien geboden ontvangen en aan het Joodse volk doorgegeven.
– Maar in Deuteronomium heeft Mozes ook een scheidsbrief ingesteld : een man mocht zijn vrouw verstoten als hij iets schandelijks aan haar ontdekt had…..
Via het gebod tegen echtbreuk wordt het belang van een duurzame relatie aangegeven ; èn van de verantwoordelijkheid die de man daarbij draagt
Mozes heeft ingezien dat scheiding soms “onvermijdelijk” kon zijn , en heeft dat geregeld met de scheidbrief , waarbij “iets schandelijks” wat vaag is. (Gezien de tijdgeest kan ik me voorstellen dat er naast overspel ook lesbische verhoudingen mee bedoeld zijn geweest)
- – In Mattheüs 19 en Marcus 10 herinnert Jezus er desgevraagd aan dat de scheidbrief alleen toegestaan is als er sprake is van hoererij (van de vrouw !) ; anders pleegt ook de man overspel als hij hertrouwt….
- Naar hedendaagse maatstaven in de meeste kerken is dit wel erg strak….
- ( We moeten niet vergeten dat de teksten stammen uit de tijd dat alles vooral vanuit het perspektief van de man werd beoordeeld. De vrouw was een minder soort mens , bestemd om te dienen , nageslacht voort te brengen en te gerieven.
- Vraag : waar staat dat het zo bedoeld is ? Wie heeft die bestemming bepaald ? )
- ( We moeten niet vergeten dat de teksten stammen uit de tijd dat alles vooral vanuit het perspektief van de man werd beoordeeld. De vrouw was een minder soort mens , bestemd om te dienen , nageslacht voort te brengen en te gerieven.
- Naar hedendaagse maatstaven in de meeste kerken is dit wel erg strak….
- Houd ondertussen goed in de gaten dat dit in een antwoord aan Schriftgeleerden was die hem weer eens op uitspraken probeerden te vangen met de vraag of je om elke reden mocht scheiden. Zoals vaker houdt Jezus hen een spiegel voor (vergelijk met : “wie zonder zonde is werpe de eerste steen”).
- Misschien wel omdat “hoererij” van de vrouw (!) ruim geïnterpreteerd werd in het voordeel van de man die andere plannen had….
- Waarom denk ik dit laatste ? Omdat Jezus omging met “hoeren en tollenaren” (dat werd hem zelfs verweten). Hij schuwde de omgang met verstotenen niet. Hij zal meegekregen hebben dat scheidingen niet altijd op terechte grond werden uitgesproken.
- In Joh.4 spreekt hij bij een waterput een vreemde vrouw aan , een Samaritaanse nog wel. Hij zegt haar (niet : verwijt haar !) dat ze vijf keer getrouwd is geweest en nu samenleeft met een zesde. (Mooi : ze ontmoet hier de zevende….)
Hoe is het gekomen dat in deze tijd in veel kerken minder strak wordt geoordeeld ?
Ik vermoed dat de idee van gelijkwaardigheid van man en vrouw daaraan heeft bijgedragen. En dat heeft denk ik mede te maken met Jezus houding naar vrouwen.
Maar ook doordat in deze tijd de vrouw vaak maatschappelijk minder afhankelijk is van de man. Zij hoeft zich niet alles te laten welgevallen. Daarvan gaat invloed uit naar morele (kerkelijke) oordelen.