Onderstaand plaatje {uit N.29] vertelt eea. over het bedrijven van een kerncentrale :
– als er geen elektra naar het net wordt geleverd (rode nullijn ; stationair draaien) heeft de 950 MW centrale ongeveer 35MW nodig om zichzelf draaiende te houden
– in januari werd de centrale opgestart (lijkt niet in één keer te lukken) ; na enkele weken stationair draaien gaat ie in ca 1 week naar vol vermogen….
– in de “zonne-maanden” wordt de centrale vaak teruggeregeld, waarbij 200MW (ca 20% van vol-vermogen) als ondergrens voor levering gehanteerd wordt
in de warmere maanden loopt ook het topvermogen enigszins terug (door minder effektieve koeling ?)
– maar in diezelfde periode wordt hij ook vaker op stationair gezet dan in de andere periodes
omdat er echt geen produktie nodig is ? of door onvoorzien onderhoud ?
– vanaf december loopt de levering in 2 maanden systematisch terug.
Dit interpreteer ik alsvolgt : de “brandstofstaven” raken zover uitgeput dat de centrale niet meer op vol vermogen kan draaien ; bij ca 80% wordt de centrale afgeschakeld en even later draait ie ook niet meer stationair….
Vraag : is 80% een ekonomische grens ? ook bij andere centrales ? of zitten de brandstofstaven dan zo vol Plutonium dat ze beter opgewerkt kunnen worden ?
Fig.9.9.2.1 : voorbeeld van het bedrijven van een kerncentrale
