OPWERKEN Uranium-brandstofstaven Hierover heb ik het volgende begrepen :
– Het splijtbare U-235 wordt als bestanddeel (0,72% , N.01) gevonden bij de winning van Uranium (= U238)
– Om in de veel voorkomende lichtwaterreactor een kernreaktie te krijgen moet de koncentratie opgevoerd worden tot 3,5 a 5% ; dit heet “verrijken” (bijv. mbv ultracentrifuges)
Is verder verrijken ekonomisch niet lonend, of technisch moeilijker, of te riskant…. ?
– In een kerncentrale wordt slechts een deel van deze 3,5 a 5% opgestookt. Dan is wsl de concentratie al weer zo laag dat de centrale gaat onderpresteren (Zie rechtsboven in Fig.9.9.2.1). De brandstofstaven zullen worden vervangen
Hieruit vloeit voort dat forse tonnages Uranium worden gebruikt in kerncentrales (al moeten we bedenken dat het aandeel splijtbaar U-235 daarin relatief gering is)
* In de gebruikte brandstofstaven zit oa. giftig Plutonium dat door opname van neutronen gevormd wordt uit U-238. Best riskant om te transporteren….
Dit Pu zou bovendien verzameld kunnen worden voor A-bom doelen ! Proliferatie-risiko.
(Hierom verbood in 1977 president Jimmy Carter in de USA het opwerken [N25b] )
– Die gebruikte brandstofstaven kunnen wel opgewerkt worden
In [N.06] las ik dat dit een vorm van recycling zou zijn. Dit lijkt me niet terecht : de brandstofhouders worden wsl wel herbruikt , maar de brandstof niet (die bestaat immers uit de eerst niet verbruikte U-235 aangevuld met verse U235)
– Ik weet niet in hoeverre bij dit opwerken de restprodukten van het splijtproces verwijderd (kunnen) worden Mogelijkerwijs zal de brandstofstaaf verzadigd raken na enkele malen (?) opwerken , en is dat de reden dat het niet onbeperkt herhaald kan worden….