NBG-51 :
Gij zult niet stelen
- – Stelen heeft volgens mij meestal iets heimelijks. Openlijk wegnemen, met of zonder geweld, noemen we roven. Ik ga ervan uit dat dit hier ook bij hoort.
- Iemand zijn eigendom niet afnemen, daar gaat het om.
- Maar eigendom is best een moeilijk begrip. Wanneer is iets iemands eigendom? Wetten genoeg , maar voor het gevoel: “als hij het via eigen , legale inspanning verworven heeft , of als hij het gekregen heeft (binnen redelijke verhoudingen !).
- Grootgrondbezitters hadden hun land oorspronkelijk gekregen voor diensten aan hun heer.
- En vroeger waren slaven eigendom ! Eerlijk gekocht….
- De Nederlandse wet zegt ook iets over van een heler gekochte goederen. Waarschijnlijk had je uit het aanbod kunnen inschatten dat er iets niet klopte.…
- En gevonden voorwerpen ? Hiervoor hebben we wettelijke regelingen
- – De bedoeling lijkt duidelijk : neem niet wat een ander toebehoort.
- In Spreuken 6:30/31 staat overigens een nuancering naar diegenen die stelen omdat ze honger hebben (bekende interpretatie van bisschop Muskens !).
- Overigens staat deze honger-tekst wel als eenling in tussen enige andere die over overspel gaan ! Misschien gaat het dus verkapt over het vorige , het 7e gebod.
- Als je je medemens iets onthoudt dat bij primaire levensbehoeften hoort , zie ik dit als “stelen”. Degene die uit nood stal noemen we de dief , maar degenen die hem zijn nooddruft onthielden zijn daaraan schuldig.
– Heimelijk iemand iets onthouden is volgens mij van hetzelfde kaliber.
– Minder duidelijk lijkt het als we belasting ontduiken. Dan onthouden we niet een persoon maar de Staat (dat zijn wij met zijn allen !) stiekem wat haar toekomt krachtens het overeengekomen wetstelsel van het land waar je woont. Dat we het met bepaalde maatregelen of bestedingen van de Staat niet eens zijn , lijkt me geen geldig excuus.
Geldt dit ook ook als we vinden dat juist de Staat niet al te betrouwbaar is in zijn afspraken en de wettelijke regelingen even later weer verandert?
Of , als we gelegenheid hebben zwart te (laten) werken?
Probeer hier maar voor jezelf uit te komen…. Kletsen we niet alles aan elkaar in de richting van ons eigen financiële voordeel?
– Er zijn ook ouders die één van hun kinderen reserveren om voor hen te zorgen op hun oude dag. Dit kind (meestal een dochter) wordt een eigen leven ontzegd , relatie-vorming onmogelijk gemaakt , etc. Ik noem dit stelen…
Hoe moet die verzorgende zelf zijn/haar levens-einde doorbrengen ?
– Een bijzonder geval van stelen vind ik kinder-arbeid. Het is echt niet erg als kinderen een handje moeten (leren) toesteken in het gezinsgebeuren. Maar dit wordt anders als zij hele dagen voor het gezins-inkomen aan de slag moeten. Dan kunnen ze niet naar school , en wordt hun de kans op een redelijke of betere toekomst ontnomen.
Als je koopt van hun producties kun je stellen dat ze dan in elk geval nog iets krijgen , maar veelal gaat het om schandalig lage beloningen. Zo houden we een fout systeem in stand. Aan de andere kant helpt je aankoop misschien een arm land een beetje vooruit.
Dilemma !
– Kun je ook spreken van (diefstal of) roof als je de ecosfeer leegplundert , bijv. als je bij graafwerk naar grondstoffen het aardoppervlak verwoest en vergiftigt?
Want van wie is de zee, de lucht, de bodem, de flora en de fauna eigenlijk? Iha. profiteren wij in het Westen er nogal van.
En nucleaire proeven zijn voor onze veiligheid, toch? De paar eilandbewoners, die we hun woonplaats ontnemen, die mogen immers elders weer wat opbouwen….
– Ik voel er voor om het “stelen” ruim op te vatten.
Voor mij valt hieronder zeker ook het laten aantasten van de gezondheid van medewerkers (bijv in fabrieken , in mijnen) , terwijl de opdrachtgever weet dat het riskant , ongezond of giftig is , al dan niet op de lange duur. Wij werken hier (ongewild ?) aan mee door grondstoffen te laten delven in arme landen….
Zijn we daarmee verantwoordelijk voor de hele wereldbevolking ? In elk geval kunnen we gaan nadenken over wat we waarvandaan kopen….